„Coraz większa grupa współczesnej populacji narzeka na ból kolan, na grzechotanie w kościach, a w związku z tym na obniżenie komfortu codziennego funkcjonowania. I to nie tylko podczas np. wchodzenia po schodach, lecz nawet siedzenia, czy podczas wypoczynku nocnego. W wielu wypadkach przyczyną utrzymującego się bólu kolan są zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych.
Dolegliwość dotyka zazwyczaj osoby po 40 – 50 roku życia i częściej kobiety, lecz panowie także są narażeni na dolegliwości stawowe. Zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych dają przykre dolegliwości, gdyż przynoszą ból i dyskomfort, a tym samym ograniczają sprawność ruchową młodych jeszcze osób.
Powstaje dylemat, gdyż osoby 40 – 50 letnie są zbyt młode na zabieg wymiany stawów kolanowych, ponieważ taka operacyjna wymiana, czyli wstawienie sztucznego stawu kolanowego ogranicza aktywność fizyczną człowieka mogącego być jeszcze długo w sile wieku. Dlatego warto reagować wcześniej, by za wszelką cenę nie dopuścić do tego, aby nastąpiły duże zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. I już podczas odczuwania pierwszych dolegliwościach zarezerwować wizytę u lekarza ortopedy.
W profilaktyce bardzo ważną rzeczą jest niedopuszczenie do nadwagi, gdyż każdy zbędny kilogram masy ciała obciąża stawy kolanowe, a także źle wpływa na wszystkie inne ograny człowieka.
Pierwszą metodą leczenia i ratowania stawów kolanowych będzie zrzucenie zbędnych kilogramów, jeżeli takowe posiada chora osoba.
Odchudzeniu organizmu sprzyja odpowiednia dieta i ruch. Jednak, gdy nadwaga jest duża, a stawy kolanowe obolałe lepiej jest prowadzić rehabilitację na miejscu i nie narażać stawów na dodatkowe obciążenie. Gimnastyka typu: spacer, marsz, bieg będzie możliwa po zrzuceniu obciążenia wagowego.
Zminimalizowanie wagi ciała, a także odciążenie stawów kolanowych kulą, bądź kulami pozwoli na zmianę ćwiczeń na przyjemniejsze, gdyż mniej monotonne np. na spacer, czy marsz. Sztywność stawów powstająca podczas zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych bezdyskusyjnie, czyli koniecznie podlega rehabilitacji, poprzez szereg ćwiczeń zaleconych przez specjalistę rehabilitanta. Warto skorzystać z jego pomocy, gdyż na wskutek źle dobranych samodzielnie ćwiczeń można doprowadzić do większego jeszcze zniszczenia chrząstki stawowej. Zniszczenie jej objawia się nie tylko bólem kolan, sztywnością stawów, lecz również skrzypieniem, chrobotaniem w stawach kolanowych podczas zginania nóg.
Zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych mają zazwyczaj charakter postępujący. Dotyczą nie tylko chrząstki stawowej, lecz także wszystkich elementów stawu. Można zapobiec ich dalszej degradacji poprzez specjalistyczne leczenie polegające na przyjmowaniu preparatów odbudowujących chrząstkę stawową. Lecz trzeba pamiętać, iż leki te nie działają natychmiast, a stałą poprawę samopoczucia można uzyskać dopiero po 6 tygodniach. Doraźną pomocą są żele, kremy przeciwzapalne i przeciwbólowe na skórę stosowane wg. instrukcji lekarza.
Nieleczone zwyrodnienie stawów kolanowych (na wskutek bólu i ich sztywności) może doprowadzić do zaprzestania możliwości chodzenia. Tym bardziej, że im dłużej nie jest leczona choroba zwyrodnieniowa, to tym większe czyni spustoszenie w stawach. Leczenie zwyrodnienia stawów kolanowych w stanach zaawansowanych wymaga interwencji chirurgicznej, czyli leczenia operacyjnego.
Zabieg operacyjny zależy od stopnia zaawansowania choroby zwyrodnieniowej. Najczęściej wykonywana jest artroskopia. Przy stanach rozległych osteotomia korekcyjna, lub nawet alloplastyka stawów kolanowych.
