Jak każde miasto o średniowiecznym rodowodzie, tak i Będzin posiadał imponujące swego czasu mury miejskie. Wzniesione w czasach Kazimierza Wielkiego powstały w miejscu, w którym wcześniej istniały drewniane umocnienia. Nowe, murowane umocnienia zostały wzniesione w taki sposób, że posiadały połączenie z będzińskim zamkiem, dumnie wznoszącym się nad Czarną Przemszą. Otoczone takimi fortyfikacjami stare miasto mogło się również w okresie średniowiecza pochwalić bramami: Sławkowską i Bytomską. To one prowadziły na teren miasta. Mury miejskie już w połowie XVII wieku, wskutek wojennych zniszczeń i upływu czasu, zaczęły popadać w ruinę. Co wiemy na temat ich wyglądu?
Wiadomo, że teren starego miasta otoczonego murami zajmował powierzchnię około 7 ha. Ich długość wynosiła około 1000 metrów. Co kilkadziesiąt metrów w obrębie murów wznoszono baszty, z których do czasów współczesnych przetrwały jedynie dwie. Grubość murów sięgała 2 metrów, a ich wysokość – około 8. Wniesione z kamienia łamanego, wzmocnione wapienną zaprawą, miały chronić mieszkańców miasta przed tak częstymi w okresie średniowiecza. Obrona taka była konieczna, gdyż leżący na granicy pomiędzy Małopolską a Śląskiem Będzin był narażany na częste ataki.
Dziś po dawnych murach obronnych miasta Będzina zachowały się jedynie niewielkie ich fragmenty. Zachowany ciąg murów liczy sobie około 150 metrów długości, a by móc go zobaczyć na własne oczy, należy wybrać się na teren ulic Modrzejowskiej i Zawale. Choć to niewiele, z pewnością wizytę przy tym ciekawym zabytku warto uwzględnić w programie swej wycieczki do Będzina – jednego z najstarszych i najciekawszych miast na terenie województwa śląskiego.
